RAID 5 składa się z rozdrabniania na poziomie bloku o rozproszonej parzystości. W przeciwieństwie do macierzy RAID 4 informacje o parzystości są rozdzielane między dyski, co wymaga, aby wszystkie dyski były aktywne. Po awarii pojedynczego napędu, kolejne odczyty mogą być obliczane z parytetu rozproszonego, tak aby żadne dane nie zostały utracone. RAID 5 wymaga co

RAID 2 składa się z pasków bitowych z dedykowanym kodem Hamminga. Wszystkie obracanie wrzeciona dysku jest zsynchronizowane, a dane są rozłożone tak, że każdy kolejny bit znajduje się na innym napędzie. Parzystość kodu Hamminga jest obliczana na odpowiednich bitach i zapisywana na co najmniej jednym napędzie parzystości. Ten poziom ma tylko historyczne znaczenie chociaż był używany na niektórych

RAID 1 składa się z dublowania danych, bez parzystości lub pasków. Dane są zapisywane identycznie do dwóch dysków, tworząc w ten sposób “zestaw lustrzany” nazywany mirroringiem napędów. Tak więc każde żądanie odczytu może być obsługiwane przez dowolny napęd w zestawie. Jeśli żądanie jest rozgłaszane do każdego napędu w zestawie, może być ono obsługiwane przez napęd,

RAID 0 składa się z paska, bez odbicia lustrzanego lub parzystości. Pojemność woluminu RAID 0 to suma pojemności dysków w zestawie, taka sama jak objętość woluminu rozszerzonego. Nie ma dodatkowej redundancji w celu obsługi awarii dysku, podobnie jak w przypadku woluminu rozszerzonego. Tak więc awaria jednego dysku powoduje utratę całego woluminu RAID 0, z mniejszymi